Metoda projektu jest jedną z najpopularniejszych i najczęściej wykorzystywanych przez nas,
ale także przez innych nauczycieli metod uczenia się. To naturalny sposób na kreatywne nauczanie oraz wdrażanie do samokształcenia i rozwijania zdolności twórczych uczniów.
Dlaczego warto, a nawet należy pracować metodą projektów?
Projekt umożliwia nauczycielom, terapeutom, ale także rodzicom poznanie predyspozycji, zainteresowań i umiejętności uczniów. Podczas pracy w projekcie mamy szansę na poznanie stylów uczenia się dzieci.
Dzięki różnorodnym zadaniom zaplanowanym w pracy projektowej umożliwiamy naukę i aktywność wszystkim typom dzieci, bez względu na ich rodzaj inteligencji i predyspozycji. W projkecie mają szansę na sukces zarówno słuchowcy jak i uczniowie, u których dominującym zmysłem jest ruch czy wzrok. Z pewnością projekt sprawdzi się w pracy z uczniami z wysoką samooceną jak i z uczniami o niskim poczuciu własnej wartości. Swoje miejsce odnajdą w nim uczestnicy preferujący rolę lidera i uczniowie lubiący aktywności w cieniu innych.
Metoda projektu zwiększa szansę na odniesienie sukcesu uczniom słabszym, nieśmiałym, ale także dzieciom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Bez wątpienia taka forma pracy i rozwiązywania problemów daję szansę na współpracę i integrację uczniów z wielu szkół.
Projekt pozwala na zastosowanie różnorodnych aktywności, form pracy i użycia różnych środków i zapraszania do ich realizacji ciekawych osób. Nie bez znaczenia jest tutaj możliwość wdrażania nowoczesnych technologii, które nie tylko aktywizują uczniów, ale uatrakcyjnią proces uczenia się.
Jednym z ostatnich projektów, który realizujemy z uczniami jest międzynarodowy projekt eTwinning pt. ORA- AMA- KO. Zadaniem projektu jest poznanie różnorodności biologicznej lasów deszczowych, ochrona klimatu, kształtowanie umiejętności i postaw proekologicznych i prozdrowotnych, integracja, a także współdziałanie w obrębie kilku przedmiotów.
Podczas projektu uczniowie współpracując z kolegami ze Szkoły Podstawowej im. Kazimierza Nowaka w Dąbrówce oraz ze Szkołą Podstawową z Cypru działają praktycznie, wykorzystując dostępne wcześniej już w innym celu wykorzystywane elementy, ale także poszerzają swoje kompetencje cyfrowe.
1. Dlatego przygotowaliśmy już makietę lasu deszczowego.
2. Stworzyliśmy ekologiczny model pojazdu, który przemieszczać się ma pomiędzy poznanymi miejscami takimi jak Borneo, Amazonia i Kotlina Konga.
3. Przygotowujemy lapbooki, plakaty, dzięki którym poznajemy zwierzęta i rośliny tych regionów.
4. Uczestniczymy w warsztatach kulinarnych, podczas których przygotowujemy i promujemy zdrowe, wegańskie potrawy.
5. Tworzymy mapy myśli w aplikacjach tabletowych, które pomagają nam odpowiedzieć na pytanie po co potrzebne są nam lasy deszczowe?
6. Ponadto organizujemy wideokonferencje, podczas których wzajemnie się poznajemy i omawiamy nasze działania, planując jednocześnie kolejne.
7. Udało nam się nagrać wspólny klip, który powstał na potrzeby projektu.
8. Kodujemy trasy robotów, które poznają kotlinę Konga.
9. Stworzyliśmy tajemne szyfry, w których zbudowaliśmy wiadomości do siebie.
10. W najbliższym czasie będziemy przygotowywać doświadczenia, które pomogą nam zrozumieć w jaki sposób wybuchają wulkany i jak można oczyszczać wodę i powietrze, by wszystkim żyło się lepiej.
Największą wartością dodaną tego projektu jest jednak jego interdyscyplinarność, współpraca i integracja uczniów pełnosprawnych z niepełnosprawnymi intelektualnie. Udowadniamy przy tym, że jesteśmy świadomymi ekologicznie ludźmi i jesteśmy zdeterminowani, by dbać o naszą planetę. Wszystkie, edukacyjne działania, które podnoszą świadomość i wiedzę uczniów na temat klimatu i tego w jaki sposób o niego dbać, są efektywne i warte naszego zaangażowania.
Relacja z działań projektowych na platformie Twin Space TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz