Mamy ogromną nadzieję, że od września wszyscy ponownie wrócimy do szkół i warto, abyśmy od samego początku nie straszyli dzieci powrotem edukacji zdalnej i nie demonizowali tego co było. Uczniowie nabyli takich umiejętności, o których w tradycyjnej szkole w ogóle nie myśleli i na które nie było czasu.
Nie rozpoczynajmy zatem zajęć od kwestionowania wiedzy uczniów i akcentowania tego jak teraz będą musieli intensywnie pracować, by nadrobić “braki”. Doceńmy to jak pracowali, zauważmy każdy, nawet mały postęp w zakresie nabytych umiejętności i zdobytej wiedzy. Skupmy się raczej na stworzeniu przyjaznej atmosfery, na integracji zespołu i naturalnie przejdźmy do zdobywania umiejętności i kształtowania ważnych w dzisiejszych czasach kompetencji takich jak współpraca, inicjatywność, krytyczne myślenie i umiejętność uczenia się.Jakie ćwiczenia i zabawy można wykorzystać do integracji uczniów i budowaniu wzajemnych relacji?
Dla młodszych uczniów warto przygotować Lizaki z emocjami- można je też wykonać wspólnie.
- Warto przygotować lizaki z buźkami emocji. Zapytajmy uczniów z jakimi emocjami przyszli do szkoły. Poprośmy o wybór sygnalizatora z buźką, która odpowiada ich samopoczuciu. Nie wracajmy do tego co było, nie pytajmy o ich odczucia z edukacji zdalnej, pracujemy nad tym czego chcą i czego oczekują po powrocie do szkoły. Niech opowiedzą o swoich nadziejach, o tym czego chcieliby się nauczyć, z kim zaprzyjaźnić itd. Propozycję przygotowania lizaków opisywałyśmy tutaj. Warto powiedzieć też o swoich emocjach, nawet tych nieprzyjemnych, by być autentycznym i wiarygodnym.
- Słoik oczekiwań. Przygotujemy z uczniami kolorowy, ozdobny słoik do którego będą wrzucać anonimowo karteczki z opisami tego czego chcieliby się w nowym roku nauczyć. Jeśli nie potrafią pisać niech narysują. Następnie nauczyciel będzie losował karteczki i odpowiadał w jaki sposób można spełnić te propozycje. Uczniowie również mogą podawać swoje sugestie. Wdrażajmy uczniów do prowadzenia dyskusji, do rozumienia potrzeb innych, a przy okazji stawiajmy do rozwijanie słownictwa i logicznego myślenia.
- Moje imię, moją mocą. Ćwiczenie mające na celu rozpoznawanie i przypomnienie imion dzieci oraz nauczycieli. Każdy uczestnik zabawy pisze na kartce swoje imię pionowo. Następnie wymienia się kartką ze swoją koleżanką lub kolegą i do każdej litery imienia kolegi dopisuje wyraz, który przedstawi jego dobre cechy, talenty, mocne strony, zabawne cechy, coś co u nich lubimy, szanujemy, może ich motto życiowe. Oddajemy następnie kartki autorom i czytamy je na głos. Oprócz przyjaznej atmosfery w klasie doskonalimy technikę czytania i wystąpień publicznych.
- Kapelusz pytań. Każdy uczestnik zabawy pisze na małej kartce swoje pytanie, na które chciałby uzyskać odpowiedź od innych uczestników zabawy. Nie nominuje nikogo, ponieważ te karteczki będziemy losować z kapelusza, do którego trafią. Pytania nie mogą być obraźliwe i zbyt osobiste, zwłaszcza jeżeli uczestnicy jeszcze się niezbyt dobrze znają. Zabawa sprzyja wzajemnemu poznaniu się i integracji w klasie, ale także stworzenie pozytywnej atmosfery.
- Moja supermoc. Tworzymy koło fortuny z imionami uczniów i nauczyciela. Następnie losujemy je kolejno i prosimy wylosowaną osobę o wskazanie swojej supermocy. Taka zabawa pozwala na lepsze poznanie się, kształtowanie pozytywnego wizerunku i wzajemnego szacunku do siebie. Jeśli nie chcemy mówić o sobie, to wylosowany uczeń może wybrać innego ucznia w klasie i opowiedzieć o jego supermocy. Inny pomysł na zastosowanie koła to zaproponowanie wyzwania, który wcześniej wpisujemy do koła, a zadaniem ucznia jest wylosowanie i ewentualnie przedstawienie pomysłów na jego realizację. Kolo fortuny wygenerujesz tutaj.
Więcej o zabawach przeczytaj TUTAJ.
Wykorzystajmy też doświadczenia edukacji zdalnej jeśli chodzi o metodykę nauczania, ocenianie, organizowanie procesu uczenia się przez uczniów i wykorzystywanie TIKu (technologii informacyjno-komunikacyjnych) w codzienności szkolnej.
Z jakich narzędzi TIK warto nadal korzystać?
- Na pewno takich, które pozwalają na gromadzenie i udostępnianie materiałów i zbiorów naszych materiałów edukacyjnych uczniom. ( wakelet, padlet).
- Pamiętajmy, że fantastyczne zastosowanie mają tablice manipulacyjne ( Math Learning Center, Didax, Visnos).
- Dajmy drugie życie wszystkim interaktywnym tablicom (jamboard, Liveboard itd.).
- Nadal wykorzystujmy narzędzie do przygotowywania tutoriali, wiadomości audio i video. (vocaroo, Flipgrid, screecastyfy)
Więcej o narzędziu vocaroo dowiesz się TUTAJ
O tym jak nagrać tutorial dowiesz się TUTAJ
Darmowe tutoriale i webinary pokazujące zastosowanie wybranych
narzędzi znajdziesz TUTAJ
Mamy ogromną nadzieję na to, że nie zmarnujemy doświadczeń edukacji zdalnej i wiele dobrych praktyk przeniesiemy na grunt stacjonarny. Wiemy już, że sieć może być świetnym sposobem na częstszy kontakt i rozmowy z rodzicami, szczególnie tymi, którzy pracują do późna i nie zawsze mogli uczestniczyć w zebraniach. Sieć to wspaniały sposób na współpracę i współdziałanie nauczycieli. Począwszy od grup Facebookowych, w których nauczyciele wymieniają się doświadczeniami, dzielą się przygotowanymi materiałami i rozpoczynają realizację niezwykłych projektów po wykorzystanie platform chmurowych do współpracy nad dokumentacją szkolną, organizacją zespołów czy zebrań. Internet to baza interaktywnych zasobów edukacyjnych: ćwiczeń, gier, wirtualnych tablic, manipulatorów, audiobooków, e-booków i prezentacji, które z powodzeniem możemy wykorzystać w trybie stacjonarnym. Poza tym, wielu z nas widzi szansę na zaktywizowanie i częstszą obecność na zajęciach w klasie za pomocą narzędzi do zdalnej edukacji tych uczniów, którzy chorują przewlekle, uczniów z niepełnosprawnościami i realizujących obowiązek szkolny w formie indywidualnego nauczania. To też nowe możliwości jeśli chodzi o pracę projektową, czy udział w zajęciach pozalekcyjnych, które mogą mieć formę zdalną, a otwierają możliwości udziału dla dzieci dojeżdżających, które dotąd nie miały takiej możliwości.
Przekonaliśmy się też, że narzędzia TIK wspaniale mogą być wykorzystywane w stacjonarnej szkole podczas zajęć edukacyjnych, a nawet terapii. Jako forma nauczania wyprzedzającego, tak zwanej odwróconej lekcji, wzbogacenia przekazu czy aktywizacji uczniów. Nowe technologie dają szansę na utrwalanie, ale też rozwijanie wiedzy zarówno uczniom wymagającym specjalnego wsparcia jak i uczniom zdolnym. Możliwość przejrzenia w domu prezentacji, którą na lekcji wykorzystał nauczyciel, odsłuchania fragmentu lektury, obejrzenie wizualizacji mózgu w technologii 3D, obejrzenie układu słonecznego w rozszerzonej rzeczywistości czy zwiedzenie najpiękniejszych zabytków i wirtualnych muzeów na drugim końcu świata, jest nie tylko atrakcyjne dla ucznia, ale przede wszystkim efektywne i rozwijające jego wyobraźnię i kreatywność. To wszystko może się uzupełniać i wpływać na rozbudzanie ciekawości poznawczej. O tych wszystkich przykładach i sposobach wykorzystania doświadczeń edukacji zdalnej piszę w książce, której jestem współautorką pt. „Jak nie zgubić dziecka w sieci”. Z Mikołajem Marcelą, staramy się odczarować mity o nowych technologiach i pokazać ich mocną stronę.
Na pewno warto zorientować się czy wszyscy uczniowie mają odpowiedni sprzęt w domu i dla tych, którzy potrzebują wsparcia zaplanować np. sposoby wypożyczenia szkolnego laptopa czy tabletu. Warto przypomnieć zasady poruszania się w sieci, loginy i hasła, które pozwolą na zalogowanie się do platform, na których odbywają się zdalne lekcje. Duża rola tutaj nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, którzy muszą przygotować na tę ewentualność rodziców i dzieci, które do tej pory nie uczyły się w ten sposób. Można przygotować np. krótkie tutoriale i samouczki. Zaplanować wirtualne spotkanie z rodzicami np. na Teamsach czy Classroom, by rozwiać wątpliwości i wprowadzić w tę formę ewentualnej edukacji. Nabyte umiejętności przydadzą się z pewnością podczas wirtualnych zebrań. Jeśli chodzi o uczniów to pamiętajmy, by nie krytykować edukacji zdalnej, nie negować zdobywanej w ten sposób wiedzy. Doceńmy ich wkład pracy, aktywność i przede wszystkim pokazujmy pozytywne aspekty uczenia się online i korzystania z dobrodziejstw Internetu. Pokażmy jak wiele się nauczyli i ile jeszcze nieodkrytych zakamarków wiedzy i możliwości na rozwijanie swoich zainteresowań i pasji jeszcze przed nimi. Wykorzystujmy aplikacje, programy i platformy również w edukacji stacjonarnej, by były naturalnym przedłużeniem zdalnych zajęć. Wiele zależy od naszej postawy, od naszego nastawienia i tego jak sami postrzegamy edukację zdalną. Postawmy od samego początku na integrację zespołu klasowego, na budowanie relacji i więzi.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tego, jak wykorzystać doświadczenia edukacji zdalnej i jak korzystać z uniwersalnych narzędzi TIK, by nadal rozwijać kompetencje kluczowe naszych uczniów, to skorzystaj z naszego szkolenia, które możesz zakupić z dostępem na pół roku.
Szkolenie zakupisz TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz