1. Czym są trudne zachowania?
Trudne zachowania to wszelkie działania ucznia, które zakłócają proces dydaktyczny, utrudniają współpracę, powodują dyskomfort u innych uczniów i nauczycieli lub wpływają na bezpieczeństwo. Zachowanie trudne ma zawsze jakąś funkcję. Wśród nich wyróżniamy:
Agresję fizyczną (uderzanie, popychanie, niszczenie przedmiotów),
Agresję werbalną (krzyk, obraźliwe słowa, groźby),
Autoagresję (samookaleczenia, uderzanie głową w ścianę, gryzienie siebie),
Bunt i odmowę współpracy (ignorowanie poleceń, odmawianie udziału w zajęciach),
Wycofanie społeczne (unikanie kontaktu, brak reakcji na pytania),
Stereotypie ruchowe (np. machanie rękami, kołysanie się, ciągłe powtarzanie fraz bez znaczenia komunikacyjnego),
Nagłe wybuchy emocjonalne (płacz, krzyk, frustracja bez widocznej przyczyny).
2. Przyczyny trudnych zachowań
Zachowania trudne mogą mieć różne źródła, często związane ze SPE ucznia:
Trudności w komunikacji – brak umiejętności wyrażania emocji, potrzeb i myśli, pytania o ważne rzeczy, ale także dzielenie się tym co cieszy, boli, raduje,
Przeciążenie sensoryczne – nadmierna ilość bodźców (hałas, światło, zapachy dotyk),
Lęk, stres, niepokój i brak cierpliwości – niepewność związana z nowymi sytuacjami, testami, zmianami w harmonogramie, ekspresowe wykonanie zadań i nudzenie się, ale także niepokój wywołany ze zbyt duża ilością zadań
Deficyty w zakresie funkcjonowania społecznego – brak umiejętności odczytywania norm społecznych,
Niezaspokojone potrzeby fizyczne – głód, zmęczenie, brak ruchu,
Nieumiejętność radzenia sobie z emocjami – uczniowie mogą nie znać strategii regulacji emocjonalnej,
Nieodpowiednie reakcje dorosłych – zbyt surowa dyscyplina lub brak konsekwencji.
Zachowania ucieczkowe- to reakcje, w których osoba unika lub wycofuje się z sytuacji, która wydaje się dla niej trudna, stresująca lub niekomfortowa. Mogą objawiać się fizycznym oddaleniem, unikiem kontaktu wzrokowego, zmianą tematu rozmowy lub wycofaniem się z wykonywanego zadania.
Dostęp do ulubionych przedmiotów- Trudne zachowanie związane z dostępem do ulubionych przedmiotów polega na wyrażaniu frustracji, złości lub nieodpowiednich reakcji w sytuacji, gdy osoba nie może otrzymać lub korzystać z pożądanej rzeczy. Może przejawiać się np. krzykiem, płaczem, uporem, a nawet agresją, jeśli przedmiot nie jest dostępny natychmiast lub zgodnie z jej oczekiwaniami.
Brak dostosowań do wymagań edukacyjnych i niewłaściwe ocenianie- zadania są zbyt trudne, jest ich zbyt dużo, tempo pracy niedostosowane do potrzeb uczniów i nieadekwatnie dobraliśmy narzędzia sprawdzające poziom wiedzy i umiejętności.
3. Jak minimalizować bodźce wywołujące trudne zachowania?
Aby zapobiegać występowaniu trudnych zachowań, warto:
Zapewnić przewidywalność – stosować stały harmonogram, sygnalizować zmiany,
Dostosować środowisko – ograniczyć hałas, stworzyć przestrzeń do wyciszenia,
Stosować komunikację wizualną – używać piktogramów, planów dnia,
Nauczyć strategii samoregulacji – ćwiczyć techniki oddechowe, wprowadzić przerwy sensoryczne,
Uwzględnić potrzeby sensoryczne – zapewnić uczniowi dostęp do np. gumy sensorycznej, piłek antystresowych,
Wykorzystywać poczekajki- zająć wolny czas dodatkowymi, lubianymi przez ucznia zadaniami,
Motywować pozytywnie – chwalić dobre zachowania, zamiast skupiać się na błędach.
4. Jak reagować na trudne zachowania?
Gdy trudne zachowanie już się pojawi, ważne jest, aby:
Zachować spokój – dorosły powinien być opanowany, aby nie eskalować sytuacji,
Nie wdawać się w konfrontację – unikać długich dyskusji, szczególnie gdy uczeń jest rozemocjonowany,
Stosować techniki deeskalacji – np. spokojny ton głosu, ograniczenie liczby bodźców,
Zapewnić uczniowi przestrzeń – umożliwić wyciszenie się w bezpiecznym miejscu,
Zastosować prostą i jasną komunikację – krótkie zdania, neutralny ton głosu.
Zastosować krótkie, konkretne komunikaty – np. „Widzę, że jesteś zdenerwowany, spróbujmy się uspokoić.”
Omówić sytuację po jej zakończeniu – gdy emocje opadną, porozmawiać z uczniem o tym, co się stało, jak można było inaczej zareagować.
Zastosować konsekwencje zgodnie z ustalonymi zasadami – ale w sposób adekwatny i proporcjonalny do sytuacji.
Nie wzmacniać i nie nagradzać trudnego zachowania – nie spełniać żądań wynikających z trudnego zachowania, ale wskazywać akceptowalne sposoby ich wyrażania.
5. Jakie konsekwencje wyciągać?
Konsekwencje powinny być dostosowane do wieku i możliwości ucznia:
Naturalne konsekwencje – np. jeśli uczeń zniszczył pracę kolegi, pomaga w jej odbudowaniu,
Konsekwencje edukacyjne – rozmowa na temat wpływu zachowania na innych,
Konsekwencje czasowe – np. „Chwilę odpoczniesz, zanim wrócisz do zadania”,
Wzmacnianie pozytywnych zachowań – nagradzanie prób samoregulacji.
6. Jak zapobiegać trudnym zachowaniom w przyszłości?
Analizować i nie dopuszczać do sytuacji trudnych – prowadzić obserwacje, wyciągać wnioski, uczyć przekierowywania uwagi ucznia na inne rzeczy, wdrażać trening zastępowania agresji.
- Jasne zasady i struktura – przypomnij uczniom reguły i konsekwencje ich przestrzegania.
- Dostosowanie zadań – upewnij się, że poziom trudności jest adekwatny do możliwości ucznia.
Przewidywanie i zapowiadanie zmian – informuj o zmianach w planie lekcji, aby uczeń miał czas na adaptację.
Stosować strategię wzmocnienia pozytywnego – doceniać wysiłek ucznia, wdrożyć system motywacyjny i wzmocnienia pozytywne.
Odwrócić komunikaty- o trudnych rzeczach można mówić konstruktywnie bez wykluczania i stygmatyzowania.
Alternatywne sposoby komunikacji – umożliw uczniowi wyrażanie potrzeb w sposób akceptowalny (np. gesty, karty z symbolami).
Wdrażać techniki relaksacyjne – np. ćwiczenia oddechowe, mindfulness, piłeczki gniotki,
Pracować nad kompetencjami społecznymi – treningi umiejętności społecznych, ale także przy każdej nadążającej się sytuacji, inicjować takie sytuacje i modelować właściwe zachowania,
Dbać o dobrą relację z uczniem – budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
Zapewnienie przerw sensorycznych lub ruchowych – daj uczniowi możliwość krótkiego odpoczynku, np. ruchowego lub sensorycznego.
Trudne zachowania uczniów, w tym tych ze SPE, wymagają świadomego podejścia, empatii i odpowiednich strategii. Kluczem jest profilaktyka – minimalizowanie bodźców wywołujących trudne zachowania oraz wzmacnianie pozytywnych strategii radzenia sobie. Gdy trudne zachowanie już wystąpi, warto reagować spokojnie, konsekwentnie i z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb ucznia. Dzięki temu możliwe jest budowanie bezpiecznej i sprzyjającej nauce atmosfery w klasie.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej i nauczyć się radzić z zachowania trudnymi dzieci zamów szkolenie Rady Pedagogicznej.


- programu zajęć,
- przykładowych wpisów do dziennika,
- przykładowych ćwiczeń,
- oceny efektywności,
- gotowych zadań.
![]() | ![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
- programu zajęć,
- przykładowych wpisów do dziennika,
- przykładowych ćwiczeń,
- oceny efektywności,
- gotowych zadań.
![]() | ![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
![]() | ![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
![]() | ![]() |
Szczegóły TUTAJ | Szczegóły TUTAJ |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz